Leven zonder social media, of ik weet hoe dat is? Nee,
want toen bestond ik nog niet.
Ik weet het nog als de dag van gister, ik zat op de bank
met mijn oppas en maakte een account aan op www.hotmail.com.
Ik was zeven, mijn oppas zei dat alle coole mensen aan MSN deden dus dat wilde
ik ook. Ach wat een fijne herinneringen heb ik aan MSN, het mollige blauwe
poppetje. Na schooltijd snel achter de laptop om verder te kletsen met mijn
vriendinnen. Als ik stiekem een beetje verliefd was op een jongen eindigde het
gesprek op school met “Ik spreek je nog op MSN”.
Dan MSN vanuit reductionistisch oogpunt. Met een dubbele
klik op de naam van de persoon met wie je wilt chatten opende je een scherm. Zonder
limiet (zoals SMS had en twitter nu) en met originele smileys, plaatjes en “winks”
“praten” met één of meerdere vrienden.


Ik kan me goed vinden in de uitspraak van Mark Deuze:
“We leven niet met
de media maar in de media”.
In de MSN-tijd leefden we nog met de media, maar met “Whatsapp” leven we erin. Ik hoef MSN nu niet meer te openen of te sluiten, maar heb “Whatsapp” altijd bij me. Ik heb mijn vrienden letterlijk in mijn hand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten